Ο τίτλος αυτός θα μπορούσε να με οδηγήσει ειλικρινά στο να γράψω ολόκληρες σελίδες. Η λογοτεχνία κι εγώ έχουμε μια σχέση αμοιβαίας αγάπης, που, όπως όλες οι σχέσεις, έχει περάσει από φάσεις! Η μαμά μου λέει ότι ανέκαθεν ήμουν το πιο ομιλητικό από όλα τα παιδιά της (και πάρτε τη γνώμη της στα σοβαρά, διότι 6 παιδιά μεγάλωσε). Πριν μάθω να διαβάζω, ήδη μιλούσα ασταμάτητα…
Είναι λογικό να αναρωτιέται κάποιος που βλέπει για πρώτη φορά το blog μου γιατί αποφάσισα να το ονομάσω “Κόκκινη Καμέλια”. Είναι μια ιστορία που ξεκινάει πριν από πολλά χρόνια. Ήμουν, νομίζω τετάρτη ή πέμπτη δημοτικού. Ανοίγω μια παρένθεση για ορισμένες διευκρινίσεις. Εγώ, όπως ξέρουν πάρα πολύ καλά όσοι με ξέρουν, μισώ το κρύο και λατρεύω το καλοκαίρι. Και η μαμά μου είναι τύπος της ατάκας….
Γεια σας! Με λένε Μαρία. Είμαι 26 χρονών, είμαι παντρεμένη και έχω δύο κόρες. Έχω σπουδάσει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο ΑΠΘ, αλλά δεν έχω καταφέρει να εργαστώ στην εκπαίδευση.. Έτσι, είμαι στο σπίτι με τα παιδιά μου. Εδώ και πολύ, μα πάρα πολύ καιρό σκεφτόμουν να ξεκινήσω το δικό μου blog. Το είχα συζητήσει και με την Αθηνά από το www.craftaholic.gr που γνωριζόμαστε…
