Τι μας εμποδίζει να ξεφορτωθούμε πράγματα που δε χρησιμοποιούμε;

Τι μας εμποδίζει να ξεφορτωθούμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε; Πώς μπορούμε να αλλάξουμε το σκεπτικό μας;

Όπως δηλώνει και ο υπότιτλος του blog, πιστεύω ότι η απλότητα στη ζωή είναι ο τρόπος για να χαιρόμαστε περισσότερο. Ο μινιμαλισμός είναι η πρακτική έκφραση της απλότητας ως προς τα πράγματα που έχουμε στην κατοχή μας.

Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποχωριστούμε τα αντικείμενα που δε χρειαζόμαστε; Και πώς μπορούμε να αλλάξουμε το σκεπτικό μας;

Για τους περισσότερους από εμάς, όμως, το να καταπιαστούμε σοβαρά με ένα ξεκαθάρισμα των αντικειμένων που έχουμε στο σπίτι και να αποχωριστούμε όσα δε χρησιμοποιούμε, φαίνεται μια διαδικασία τρομερά δύσκολη. Γι’ αυτό και στην πλειονότητα των περιπτώσεων την αποφεύγουμε, την αναβάλλουμε και δεν αποφασίζουμε να την ολοκληρώσουμε ποτέ. Προτιμάμε να έχουμε το χώρο μας γεμάτο με πράγματα, παρά να αντιμετωπίσουμε όλο το χάος κατάματα και να κάνουμε το ξεκαθάρισμα που πρέπει.

Εδώ είναι οι λόγοι για τους οποίους διστάζουμε να ξεφορτωθούμε πράγματα που μας ανήκουν. Για κάθε έναν από αυτούς, επίσης, έχω να εκφράσω μερικές εύλογες αντιρρήσεις, που μπορεί να βοηθήσουν στο να αλλάξουμε το σκεπτικό μας!

1. Έχουμε συνηθίσει

“Έξις δευτέρα φύσις” έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και κάτι ήξεραν! Η συσσώρευση πραγμάτων γίνεται σταδιακά και στο μεταξύ συνηθίζουμε. Τα μάτια μας και το μυαλό μας συνηθίζουν την παρουσία των πραγμάτων στη θέση που βρίσκονται. Κάποια στιγμή αρχίζουμε να τα παραβλέπουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε καν ότι υπάρχουν εκεί και δεν τα έχουμε χρησιμοποιήσει καιρό.

Αντίλογος: Η συνήθεια είναι όντως η δεύτερη φύση μας και είναι δύσκολο να χωριστούμε απ’ αυτήν! Ο μόνος τρόπος να πάψουμε να προσπερνάμε τα αντικείμενα με τα μάτια μας είναι να τα βγάλουμε όλα από τη θέση τους και να τα κοιτάξουμε ένα-ένα. Η παράβλεψη δεν ξεπερνιέται ανοίγοντας απλώς ένα συρτάρι ή περνώντας δίπλα από ένα ράφι και ρίχνοντας μια ματιά, όσο προσεκτική κι αν είναι αυτή η ματιά! Πρέπει τα αντικείμενα να ΒΓΟΥΝ από τη θέση τους και να τα κοιτάξουμε μεμονωμένα, ώστε να εκτιμήσουμε τη χρησιμότητά τους.

2. Δεν έχουμε χρόνο

Το να ασχοληθούμε με την εκκαθάριση όλων των πραγμάτων που έχουμε στην κατοχή μας και συσσωρεύουμε χρόνια ολόκληρα, απαιτεί χρόνο. Η Μαρί Κόντο, στο βιβλίο-εγχειρίδιο “Σπίτι σε τάξη, ζωή σε τάξη“, για το οποίο τόσες φορές έχω μιλήσει, προτείνει το ξεκαθάρισμα αυτό να γίνει μια φορά και ολοκληρωτικά. Κάτι τέτοιο, όμως, απαιτεί χρόνο, αλλά περισσότερο απαιτεί διάθεση και αποφασιστικότητα.

Αντίλογος: Θα μπορούσα να παραφράσω αυτή την επικεφαλίδα ως “Δεν αποφασίζουμε να βρούμε χρόνο”. Όλοι είμαστε πολυάσχολοι, όλων η ζωή τρέχει! Το πώς θα κατανείμουμε το χρόνο μας και πού θα τον αφιερώσουμε, δείχνει σε ποια πράγματα δίνουμε σημασία! Αν θεωρούμε ότι το να κάνουμε ένα καλό ξεκαθάρισμα στα πράγματά μας είναι σημαντικό, θα βρούμε τον χρόνο! 10 λεπτά την ημέρα είναι αρκετά και σίγουρα είναι ένας εφικτός στόχος, όσο γεμάτο κι αν είναι το πρόγραμμά μας.

3. Δενόμαστε συναισθηματικά με τα αντικείμενα

Στη σχετική δημοσκόπηση που έκανα στο Instagram πριν από λίγες μέρες, ρωτώντας ποιος είναι ο βασικός λόγος που αποφεύγουμε την εκκαθάριση, αυτή η απάντηση ήταν η κορυφαία. Το συναισθηματικό δέσιμο με τα πράγματα δεν είναι καθόλου σπάνιο. Αντικείμενα που κρατάμε από την παιδική μας ηλικία, από σημαντικές στιγμές ή περιόδους της ζωής μας, από αγαπημένα μας πρόσωπα που δε ζουν πια. Όλα αυτά μπορεί να είναι καταχωνιασμένα σε κουτιά που δεν ανοίγουμε ποτέ, σε μια άκρη στην ντουλάπα ή στο πατάρι μας, διστάζουμε όμως να τα αποχωριστούμε!

Αντίλογος: Αν είμαστε αποφασισμένοι να κινηθούμε ρεαλιστικά και πρακτικά, πολλές φορές πρέπει να κρατήσουμε το συναίσθημα και την ανάμνηση και να τα αποκολλήσουμε από το αντικείμενο ως πράγμα.

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο ψυχολόγου σχετικά με το συναισθηματικό δέσιμό μας τα αντικείμενα είναι αυτό, εκτενές και λεπτομερές, αλλά αρκετά ενδιαφέρον αν σας απασχολεί το θέμα!

4. Φοβόμαστε ότι μόλις πετάξουμε κάτι, θα το χρειαστούμε

Στη δημοσκόπηση του Instagram, αυτή ήταν η δεύτερη πιο δημοφιλής απάντηση! Είναι αλήθεια ότι πάρα πολύ συχνά διστάζουμε να ξεφορτωθούμε κάτι, επειδή το κρατάμε για μια ώρα ανάγκης. Δεν το πετάμε, με το φόβο ότι μόλις το διώξουμε από το σπίτι, ξαφνικά θα εμφανιστεί η περίσταση που θα το χρειαστούμε και δε θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε χωρίς αυτό!

Αν αποφασίσουμε να πάμε για σκι τα επόμενα Χριστούγεννα, θα χρειαστούμε τον εξοπλισμό που κρατάμε 10 χρόνια τώρα! Αν έρθει κάποτε κάποιο μικρό παιδάκι στο σπίτι για να μας επισκεφτεί, θα παίξει με τα παιδικά παιχνίδια των παιδιών μας που κρατάμε εδώ και 5 χρόνια σε ένα κουτί ψηλά στην ντουλάπα! Κρίμα δεν είναι;

Αντίλογος: Ας είμαστε ειλικρινείς: τις περισσότερες φορές αυτή η περίσταση δεν έρχεται ποτέ ή έρχεται μια φορά κάθε μερικά χρόνια. Κατά πόσο αξίζει να πιάνει ένα πράγμα χώρο στην ντουλάπα μας και να το στερούμε από κάποιο άλλο πρόσωπο που όντως το χρειάζεται, ενώ εμείς θα το χρησιμοποιήσουμε (αν το χρησιμοποιήσουμε) μια φορά στο τόσο ή και ποτέ;

Στο 99% των περιπτώσεων, αν δε χρησιμοποιήσαμε κάτι σε διάστημα 2 χρόνων, δε θα το χρησιμοποιήσουμε ούτε στο μέλλον. Επίσης, για τα περισσότερα πράγματα, ο τρόπος να τα αποκτήσουμε ξανά, αν είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη, είναι εύκολος. (Πλέον, ακόμα και για σημαντικά έγγραφα, αντίγραφα των οποίων κρατάμε με τη σέσουλα, ανακτώνται αμέσως μέσω των ανάλογων κρατικών ιστοσελίδων ή με μια αίτηση στις τοπικές υπηρεσίες).

Ως προς τα αντικείμενα που αποθηκεύουμε, ας έχουμε υπόψη ότι έχουμε πάντα την επιλογή του να νοικιάσουμε ή να δανειστούμε κάτι για τη μία εκείνη φορά που θα το χρειαστούμε. Για παράδειγμα, αν κρατάμε στο πατάρι περίσσια σκεπάσματα και στρώματα για το ενδεχόμενο να φιλοξενήσουμε απροειδοποίητα φίλους ή συγγενείς και αυτό το ενδεχόμενο δεν έχει εμφανιστεί για μια διετία, δεν είναι πιθανό να συμβεί ούτε την επόμενη διετία. Στη σπάνια περίπτωση που θα συμβεί, μπορούμε να δανειστούμε έξτρα σκεπάσματα από κάποιο συγγενή.

5. “Λυπόμαστε” τα χρήματα που δώσαμε

Είναι πολλές φορές δύσκολο να ξεφορτωθούμε πράγματα που δε χρησιμοποιούμε πια, αν αυτά ήταν ακριβά κατά την αγορά τους. Επώνυμα ρούχα που είτε δεν είναι πια το νούμερό μας, είτε δεν είναι πια του στυλ μας, ακριβά gadgets που τελικά δε χρησιμοποιήσαμε, βρεφικά είδη που ξοδέψαμε μια μικρή περιουσία για να αποκτήσουμε, αλλά το παιδί μας τα κοίταξε με περιφρόνηση, μικρές ηλεκτρικές συσκευές που αγοράσαμε πάνω στον ενθουσιασμό μας, αλλά σύντομα τις καταχωνιάσαμε σε ένα ψηλό ντουλάπι.

Αντίλογος: Είναι βάσιμοι οι δισταγμοί μας να διώξουμε πράγματα για τα οποία δώσαμε πολλά χρήματα. Αλλά, ας το σκεφτούμε πρακτικά. Τα χρήματα εκείνα δόθηκαν, “χάθηκαν”, δε θα επιστρέψουν πίσω αν το αντικείμενο παραμείνει καταχωνιασμένο. Μας έδωσαν το μάθημα που χρειαζόμασταν, ώστε να μην κάνουμε παρόμοιες επιλογές αγοράς στο μέλλον.

Από τη στιγμή που ένα πράγμα δε χρησιμοποιείται, τότε δε “βγάζει τα λεφτά του” με κανέναν άλλο τρόπο στα χέρια μας! Είναι προτιμότερο να το δώσουμε σε κάποιον άλλο, όπου θα χρησιμοποιηθεί και τότε όντως θα “βγάλει τα λεφτά του”! Τότε όντως θα αποδώσει η χρηματική αξία του! Κι ας μην είμαστε εμείς οι ίδιοι τα άτομα που θα τη λάβουν!

6. Σκεφτόμαστε ότι είναι δώρα και θα προσβάλουμε το άτομο που μας τα έδωσε

Ω πόσο συνηθισμένος ανασταλτικός παράγοντας! Μας κυκλώνουν οι τύψεις όταν περνά από το μυαλό μας να ξεφορτωθούμε ένα δώρο που μας έκαναν, το οποίο είτε δε μας άρεσε, είτε δε μας βόλεψε.

“Μα μου το έκανε δώρο ο τάδε! Πώς να το πετάξω;”

Αντίλογος: Αν δεν ξεφορτωνόμαστε το δώρο λόγω συναισθηματικού δεσμού μαζί του, επανερχόμαστε στην περίπτωση 3.

Συμπληρωματικά, μπορούμε να κρατήσουμε την ευχετήρια κάρτα που το συνόδευε ή να το φωτογραφίσουμε και να αποθηκεύσουμε τη φωτογραφία.

Αν ο φόβος είναι ότι θα το αντιληφθεί το άτομο που μας το δώρισε και θα προσβληθεί… εδώ χρειάζεται λίγη κουβέντα! Το άτομο προφανώς μας πρόσφερε αυτό το δώρο με σκοπό να μας δείξει την αγάπη του και να νιώσουμε χαρούμενοι μέσα από αυτή τη χειρονομία. Γι’ αυτό και πρέπει να δίνουμε περισσότερη έμφαση στην ίδια τη χειρονομία, παρά στο αντικείμενο. Αν το αντικείμενο δε μας δίνει πλέον χαρά, το να πάψουμε να το έχουμε στο σπίτι μας δε μειώνει καθόλου την εκτίμησή μας στο πρόσωπο που μας το έδωσε. Ή, τουλάχιστον, δεν τη μειώνει περισσότερο από το να το έχουμε για χρόνια σε ένα ράφι ξεχασμένο και τυλιγμένο στην όμορφη συσκευασία του.

Η όλη έννοια των δώρων αντιμετωπίζεται από το μινιμαλισμό με έναν τρόπο που γενικά μου αρέσει. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό το άρθρο, αλλά και στην ξεχωριστή ανάρτηση που έγραψα για το πώς να διαχειριστείτε τα δώρα ως μινιμαλιστές.

7. Δεν ξέρουμε πού να τα δώσουμε

Πολλές φορές μπορεί να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να βγάλουμε κάτι από το ντουλάπι, γιατί δε θέλουμε να το πετάξουμε στα σκουπίδια, αλλά δεν ξέρουμε και σε ποιον να το δώσουμε. Δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε κάποιο άτομο που θα θέλαμε να το αποκτήσει!

Αντίλογος: Η σκέψη είναι εύκολο να ξεκινήσει από τα άτομα του περιβάλλοντός μας που μπορεί να το χρειάζονται. Μπορούμε να ρωτήσουμε, δεν είναι ντροπή, ούτε και υποτίμηση το να δώσουμε κάτι σε κάποιον κι εκείνος να το δεχτεί. Κάνουμε καλό στην τσέπη μας, στο περιβάλλον, στις σχέσεις μας!

Επίσης, μια απλή αναζήτηση στο Google συχνά μας βγάζει από το ερώτημα. Υπάρχουν αμέτρητοι οργανισμοί, ιδρύματα και δομές που δέχονται αντικείμενα σε καλή κατάσταση. Οι δήμοι, επίσης, οργανώνουν ανάλογες δράσεις συλλογής αντικειμένων. Στην πόλη μου για ένα διάστημα λειτουργούσε ο “τοίχος της καλοσύνης”, όπου κρεμούσες σε έναν τοίχο που είχε ορίσει ο δήμος ό,τι δεν ήθελες και μπορούσε να το πάρει όποιος το ήθελε.

Ύστατη λύση είναι ακόμα και να τα αφήσουμε στον δρόμο, σε συσκευασία ή σε κουτί που να τα προστατεύει από τη βρωμιά. Μπορούμε να τα αφήσουμε κοντά σε κάποιο πεζοδρόμιο, σε σημείο που ξέρουμε ότι περνάει κόσμος. Μαζί με μια ξεκάθαρη περιγραφή από έξω: “Παιδικά ρούχα σε καλή κατάσταση, πάρτε ό,τι θέλετε”. 

Συμπέρασμα

Το να αλλάξουμε λογική και να στραφούμε προς το μινιμαλισμό είναι μια απόφαση που ανατρέπει όλη τη θεωρία και τη στάση ζωής μας. Δεν είναι κάτι εύκολο, γι’ αυτό και δεν το συναντάμε συχνά. Είναι ευκολότερο να επαναπαυθούμε στην τακτική που είχαμε ως τώρα, να μην προβληματιστούμε και να μην κάνουμε κινήσεις εκκαθάρισης. Αν αναλογιστούμε όμως όλα τα οφέλη που θα αποκομίσουμε, αξίζει να δώσουμε σημασία στον αντίλογο!

Εσείς για ποιο λόγο δεν έχετε κάνει ακόμα ένα αποφασιστικό ξεκαθάρισμα στα πράγματά σας;

Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε εγγραφή στο newsletter για να ενημερώνεστε 1 φορά την εβδομάδα για τα νέα άρθρα στο blog! Με την εγγραφή σας, θα λάβετε δώρο το e-book “Τα 5 πρώτα πράγματα που πρέπει να ξεφορτωθείς ΣΗΜΕΡΑ

Μαρία
ΥΓ: Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους υπέροχους φίλους μου στο Instagram που συμμετείχαν με τις απαντήσεις τους στο story με τη σχετική με τη σημερινή ανάρτηση ερώτηση! Αν δεν είστε μέλος της παρέας, ελάτε! Ακολουθήστε με εδώ για ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις και γόνιμες συζητήσεις στα stories!
Photo by Onur Bahçıvancılar on Unsplash
Τι μας εμποδίζει να ξεφορτωθούμε πράγματα που δε χρησιμοποιούμε;

22 Comments

  1. Αγγελική 29/11/2018 at 09:18

    Κάνω συχνά εκκαθάριση στο σπίτι αλλά μεμονωμένα… Και, συνειδητοποιησα, διαβάζοντας το άρθρο σου ότι δε γίνεται ποτέ κανονική εκκαθάριση για όλους τους παραπάνω λόγους. Σοκαριστικά αληθινό!

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:19

      Μόλις νομίζεις ότι ξεμπέρδεψες, τσουπ! Εμφανίζεται κάτι που δεν είχες σκεφτεί! Ακριβώς έτσι, Αγγελική!

      Reply
  2. Μιρένα 29/11/2018 at 09:34

    Πολύ την περίμενα αυτήν την ανάρτηση! Έχω κι άλλον ένα λόγο να προσθέσω: κρατάμε πράγματα μήπως πάρουν αξία στο μέλλον καο τα πουλήσουμε, χιχιχι! Σοβαρά πάντως, έχεις πολύ δίκιο και παω να ξεκινήσω την εκκαθάριση ΤΩΡΑ!

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:21

      Μα το μυαλό το επιχειρηματικό τι θα σκεφτόταν; Χαχαχα! Κι εγώ είμαι σε μουντ να τα δώσω όλα δρόμο!

      Reply
  3. Little Hope Flags 29/11/2018 at 13:31

    Είναι πολύ σωστό αυτό το κείμενο, και περιγράφει ακριβώς όσα βιώνουμε στη σκέψη και μόνο της εκκαθάρισης! Ο άνθρωπος είναι φύσιν συσωρρευτικός, αλλά για να έρθουν νέα (όχι απαραίτητα) πράγματα πρέπει να κάνει χώρο!
    Άλκηστη

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:24

      Απαραιτήτως! Και επειδή τα πράγματα που συσσωρεύονται αντανακλούν το ψυχικό χάος που πιθανόν έχουμε!

      Reply
  4. Τριανταφυλλένια 29/11/2018 at 15:03

    Συμφωνώ με όλα όσα έγραψες και έρχομαι αντιμέτωπη με όλα αυτά όταν είναι να δώσω πράγματα. Να προσθέσω και κάτι που λέει ο φίλος σου ο Mark Manson: είναι άλλο τα συναισθήματα (που δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε) και άλλο η συμπεριφορά (που μπορούμε αν την ελέγξουμε). Προσπαθούμε λοιπόν να σεβόμαστε τα συναισθήματα που μας ξυπνά το ξεκαθάρισμα, αλλά να μην τα αφήνουμε να έχουν τον τελευταίο λόγο, εφόσον γνωρίζουμε τι ειναι το καλύτερο για εμάς!
    Επίσης, να πω ότι χρησιμοποιώ τα τεταρτάκια της Flylady για να κάνω τοπικά ξεκαθαρίσματα και αυτό κάνει την όλη διαδικασία πιο βατή, ενώ σταδιακά αλλάζει η όψη του σπιτιού!!
    Υπέροχη ανάρτηση, μπράβο Μαρία μου!!

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:25

      Ααααααχ αυτή τη Fly Lady την έχω παραγκωνίσει τελευταία και δε θά ‘πρεπε! Σε ευχαριστώ πολύ, Ευτέρπη μου, κινούμαστε στα ίδια μονοπάτια!

      Reply
  5. daphnie 30/11/2018 at 09:26

    Πρέπει να είναι η εξαίρεση που πετάω πάαααρα πολλά! το μόνο που κρατάω είναι ένα κουτί με κάποια ρετάλια και μελλοντικά κραφτς. Γενικά ρούχα που δεν φοριούνται χαρίζονται, πετιούνται, αναμνηστικά από το σχολείο περιορίζονται σε μια κούτα κοκ. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχω κάνει 4 μετακομίσεις από το πανεπιστήμιο και μετά οπότε προχωρούσα σε εκκαθάριση 😉
    Αυτό που εμποδίζει εμένα από το να ξεφορτώνομαι πράγματα είναι ο ..σύζυγος που θέλει να κρατάει τα πάντα!
    (αλλά και αυτά σε..ανύποπτο χρόνο.. απομακρύονται διακριτικά – όχι πείτε μου τι νόημα έχει να κρατάμε τα cd από τα περιοδικά/εφημερίδες, όταν δεν είναι του γούστου μας.. ξέρετε αυτά που χάριζαν πριν καμιά 10ετία.. ! 🙂 και άλλα διάφορα.. 🙂 )

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:28

      Όταν τα άλλα μέλη δεν είναι στο ίδιο μουντ, όντως δημιουργείται ένα θεματάκι! Αχ αυτά τα cd από εφημερίδες κι ο Γιώργος τα κρατάει! Μήπως είναι συνεννοημένοι βρε παιδί μου χαχα!

      Reply
  6. Τερέζα 02/12/2018 at 21:20

    Πολύ μου άρεσε το post! Πρέπει να πω ότι είμαι νέα σε αυτή τη φιλοσοφία του μινιμαλισμού. Βέβαια, κάνω μικρά βήματα… έχω κάνει σπουδαία πρόοδο στα παιχνίδια των παιδιών και στα προσωπικά μου πράγματα: ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά, αναμνήσεις, ξέρεις! Έχω ευχαριστηθεί πολύ το μινιμαλισμό στα δικά μου πράγματα, τόσο που αρκετές φορές ανοίγω την τουλάπα μου και τη χαζεύω, χαχαχα!!!! Προχωράω και είμαι ασταμάτητη! Φιλιά!

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:29

      Μπράβο, Τερέζα! Αν ξεκίνησες έτσι, έχεις λαμπρό πεδίο δράσης μπροστά σου!!

      Reply
  7. Κατερίνα 15/12/2018 at 14:34

    Ειλικρινά το χρειαζόμουν να τα διαβάσω όλα αυτά μαζεμένα! Ότι πρέπει για τη νεα χρονιά που ξεκινάει! ευχαριστώ.

    Reply
    1. Μαρία 03/01/2019 at 16:31

      Πάμε όλοι για εκκαθάριση, Κατερίνα!

      Reply
  8. mama-Irini 04/02/2019 at 09:14

    Πρέπει να τυπώσω το 1,2,3,4 και να τα κάνω κορνίζα στην κουζίνα μου,
    αλλιώς προκοπή δε με βλέπω να κάνω, χαχα!

    Reply
  9. Pingback: Πώς να διαχειριστείτε τα δώρα ως μινιμαλιστές - Η Κόκκινη Καμέλια

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.