Κριτική βιβλίου “Γονείς απλά!”

Πολύ καιρό ήθελα να διαβάσω αυτό το βιβλίο “Γονείς απλά!” του Kim John Payne, από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο! Είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τον γονεϊκό ρόλο και τον απλό τρόπο ζωής -και αν το καταλάβατε, μόλις αναφέρθηκαν οι 3 λέξεις που με χαρακτηρίζουν μαζί στην ίδια πρόταση! Βιβλίο, οικογένεια, απλότητα! Τι συνδυασμός!

Όπως δηλώνει ο υπότιτλος της Κόκκινης Καμέλιας, επιδιώκω την απλότητα στη ζωή μου. Επίσης, έχω 2 κόρες και ο ρόλος μου ως μαμάς με έχει αλλάξει πολύ ως άνθρωπο τα τελευταία χρόνια.

Ανάμεσα στα άλλα, έψαχνα για καιρό βιβλία σχετικά με το πώς μπορώ να γίνω πιο απλή μαμά. Πριν από 1 χρόνο διάβασα το βιβλίο “Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικία: Πώς να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τη νοοτροπία του υπεργονεϊσμού” και έγραψα ένα μακροσκελές άρθρο με την άποψή μου επί του θέματος. Σκέφτηκα ότι ήθελα να μάθω περισσότερα για βιβλία που μιλούν για την απλότητα στον γονεϊκό ρόλο.

Για το βιβλίο “Γονείς απλά!” του Kim John Payne, άκουσα πριν από καιρό. Αποφάσισα να το διαβάσω και τελικά, μιλώντας με τη φίλη μου τη Χριστίνα, την Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων, είπε πως θα μου το χαρίσει. Σε ευχαριστώ, Χριστίνα!

Κριτική βιβλίου "Γονείς απλά!"
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου “Γονείς απλά!”

Περιεχόμενο

Το βιβλίο χωρίζεται σε 5 κεφάλαια και κάθε ένα αναφέρεται σε κάποιον πολύ σημαντικό τομέα της ζωής. 

Στο 1ο μιλάει για τους λόγους που η απλοποίηση θα βοηθήσει όλη την οικογένεια παιδιά και γονείς. Είναι ακριβώς αυτό που σημειώνω κι εγώ στο άρθρο τού γιατί θέλω μια πιο απλή ζωή: Μειώνοντας τα περιττά, έχουμε περισσότερο χρόνο και ενέργεια να εστιάσουμε στα σημαντικά!

Το 2ο κεφάλαιο μιλάει για τον “πυρετό της ψυχής” και μου χτύπησε ένα καμπανάκι εδώ! Τα παιδιά αρρωσταίνουν συχνά στο σώμα. Πολλές φορές όμως είναι καλά σωματικά, αλλά νιώθουν μια εσωτερική “αδιαθεσία”. Όπως το παιδί είναι άρρωστο και χρειάζεται ξεκούραση και προσοχή, το ίδιο χρειάζεται πολλές φορές και η ψυχή. Αυτό που συχνά ονομάζουμε “ιδιοτροπία”, “νεύρα”, ο παρατηρητικός γονιός θα το δει ως “ασθένεια” που θέλει παραπάνω φροντίδα για να περάσει.

Μήπως σου θυμίζει στιγμές της παιδικής σου ηλικίας που δεν ήξερες γιατί, αλλά απλώς δεν ένιωθες καλά; Που ήθελες να ξαπλώσεις και να σε φροντίσουν, ενώ δεν ήσουν άρρωστος;

Όλοι οι νέοι γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με ενσυναίσθηση είναι απαραίτητο να διαβάσουν αυτό το κεφάλαιο!

Στο 3ο κεφάλαιο μιλάμε για την απλοποίηση του περιβάλλοντος. Πριν από 2 χρόνια έγραψα το άρθρο “Γιατί δε θέλω να έχουν πολλά παιχνίδια τα παιδιά μου” και είδα ότι χρόνια πριν διαβάσω το βιβλίο, είχα τις ίδιες ακριβώς απόψεις που αναφέρει! Τα παιδιά δε χρειάζονται περισσότερα παιχνίδια! Χρειάζονται λιγότερα και απλούστερα παιχνίδια, άφθονο ελεύθερο χρόνο, εμπειρίες στη φύση με τις αισθήσεις και τη φαντασία τους, χρόνο με τους γονείς και τους φίλους τους.

Ο συγγραφέας αναφέρει επίσης την απλοποίηση των βιβλίων, των ρούχων, του δωματίου και του σπιτιού. Τα παιδιά μπερδεύονται με τις πολλές επιλογές. Λίγες και συγκεκριμένες δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία.

Στο 4ο κεφάλαιο έμαθα κάτι καινούργιο. Τον ρυθμό! Αυτό που δίνει ασφάλεια στα παιδιά είναι το να ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί, γι’ αυτό είναι σημαντικό να γίνονται στάνταρ πράγματα σε στάνταρ μέρες και ώρες. Πχ τις Τρίτες τρώμε ψάρι -είτε ψητό, είτε ψαρόσουπα, πάντως ψάρι! Ή την τάδε ώρα είναι ώρα να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε για ύπνο, την τάδε μέρα πηγαίνουμε στον παππού και τη γιαγιά κλπ: καθορισμένες συνήθειες που δημιουργούν σταθερό μοτίβο ζωής.

Το 5ο κεφάλαιο μιλά για την απλοποίηση του προγράμματος. Εδώ αναφέρει και ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του βιβλίου, τη βαρεμάρα. Τα παιδιά δεν πειράζει να βαριούνται! Δεν υπάρχει τίποτα κακό στις ήρεμες, προβλέψιμες, “βαρετές” μέρες! Δεν είναι καθόλου κακό το να “μην έχει τι να κάνει” ένα παιδί και να βαριέται. Δεν είναι υποχρέωση του γονιού να το απασχολεί διαρκώς. Η βαρεμάρα μπορεί να γίνει η αρχή για καλλιέργεια της δημιουργικότητας.

Αν φοβάσαι ότι είσαι κακός γονιός, επειδή το παιδί σου λέει “βαριέμαι”; Λοιπόν, μην ανησυχείς καθόλου! Θα του κάνεις μεγαλύτερο καλό αν το αφήσεις να βρει μόνο του μια απασχόληση.

Εδώ ο συγγραφέας μιλάει και για τις εξωσχολικές δραστηριότητες, ένα θέμα που πολύ με προβληματίζει. Μας προτρέπει να σκεφτούμε την επιθυμία μας να κάνουν τα παιδιά περισσότερα πράγματα, πιο γρήγορα και πιο νωρίς.

Αναφέρεται, επίσης, στα φίλτρα “προστασίας” των παιδιών από θέματα των ενηλίκων. Εδώ αναφέρεται και στο φλέγον θέμα της τηλεόρασης και προτείνει τα παιδιά κάτω των 6 ετών να μη βλέπουν καθόλου τηλεόραση.

Πώς μου φάνηκε

Στο άρθρο αυτό προσπάθησα να περικόψω το τι θα έγραφα, γιατί αν το έγραφα όπως αρχικά ήθελα, θα αντέγραφα όλο το βιβλίο!

Αυτό το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ. Πραγματικά το αγάπησα! Συνοψίζει όσα θα ήθελα να γίνω και να κάνω ως μαμά. Περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελα ιδανικά να μεγαλώσω τις κόρες μου και το κλίμα που θα ήθελα να δημιουργήσω στο σπίτι μας. Μια ήρεμη παιδική ηλικία, γεμάτη αναμνήσεις, με ελεύθερο χρόνο αλλά και με καθορισμένα όρια και κανόνες.

Είναι ίσως το πιο πλήρες βιβλίο γονέων που έχω διαβάσει ως τώρα. Είναι ίσως το καλύτερο βιβλίο γονεϊκότητας που έχω διαβάσει γενικά. Δε δίνει συγκεκριμένες οδηγίες, όπως έχω δει αλλού (πχ τι φράσεις ακριβώς να λες αν το παιδί πει το τάδε πράγμα), όμως σε βοηθάει να διαμορφώσεις μια νοοτροπία.

Μια αίσθηση ότι είσαι η ήρεμη δύναμη που μπορεί να κρατήσει τα περιττά πράγματα και ερεθίσματα έξω από το σπίτι! Μια έμπνευση ότι δε χρειάζεται να τρέχεις συνεχώς να προλάβεις, να έχεις μια νέα ιδέα, να κάνεις κάτι καινούργιο, να στείλεις το παιδί σου κάπου πριν το στείλουν όλοι οι άλλοι. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους!

Τα παιδιά πρέπει να είναι παιδιά! Δε θα κάνεις καλό βομβαρδίζοντάς τα με περισσότερα, δίνοντάς τους περισσότερα, έχοντας πάντα μια καινούργια έκπληξη απασχόλησης κι ένα καινούργιο παιχνίδι. Χρειάζεται να δημιουργήσεις ένα σταθερό, ασφαλές, προβλέψιμο περιβάλλον, όπου τα παιδιά θα έχουν συγκεκριμένες και όχι απεριόριστες επιλογές. Έτσι, θα μπορέσουν να ξεδιπλωθούν και να χαρούν την αθωότητα και την ηρεμία της παιδικής ηλικίας τους.

Αν θέλετε να διαλέξετε ένα μόνο βιβλίο για γονείς, διαλέξτε αυτό! Το “Γονείς απλά” από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο!

Αλήθεια, το έχετε διαβάσει; Θα θέλατε να το διαβάσετε; Πείτε μου πώς σας φάνηκε!

Μαρία

Η ανάρτηση περιέχει affiliate links, όπως αναφέρονται στους Όρους Χρήσης.
Αυτό, με άλλα λόγια, σημαίνει ότι για κάθε αγορά που γίνεται μέσω αυτών των συνδέσμων, λαμβάνω ένα μικρό ποσοστό, χωρίς να αυξάνεται η τελική τιμή για τον αγοραστή. Φυσικά, δεν είστε υποχρεωμένοι σε καμία περίπτωση να τα χρησιμοποιήσετε! Σας ευχαριστώ που υποστηρίζετε τη δουλειά μου!

4 Comments

  1. drastiria. design. blog 09/02/2020 at 10:55

    Μαρία μου, χαθήκαμε. Έχασα τα blogs που είχα αποθηκευμένα με μια χαζομάρα που έκανα και ξέχασα αρκετά blog να ξαναπροσθεσω. Σήμερα όμως θυμήθηκα οτι έχω καιρό να δω το kokkinikamelia. gr και να μαι. Λοιπόν, με ενδιαφέρουν πολύ τα θέματα διαπαιδαγώγησης και αυτό τον καιρό ψάχνω να βρω βιβλίο διαπαιδαγώγησης για παιδιά 2-3 ετών ή 1-4. Έχεις κάτι υπόψιν; Σε φιλώ!

    Reply
    1. Μαρία 09/02/2020 at 11:18

      Γεια σου καλή μου Δραστήρια, welcome back! Εννοείς βιβλία για να διαβάσεις εσύ ως γονέας, έτσι; Να σου πω αρχικά ότι όσα βιβλία διάβασα με συγκεκριμένες οδηγίες γι’ αυτή την ηλικία, δε με βοήθησαν ιδιαίτερα. Πχ διάβασα το “Μεγάλα προβλήματα για γονείς με μικρά παιδιά” που σου δίνει πολύ συγκεκριμένες οδηγίες, πχ όταν το παιδιά λέει αυτό, εσύ να λες αυτό. Το προτείνω με πολλές επιφυλάξεις αυτό το βιβλίο γιατί σε πολλά σημεία διαφωνώ με τις προτάσεις του, αλλά και με το λεκτικό που χρησιμοποιεί. Αν το διαβάσεις προετοιμασμένη να διαφωνήσεις με πολλά, τότε θα βρεις και 4-5 πράγματα που βοηθάνε. Αλλά λίγα. Το “Όταν λέμε οχι” της Asha Philips με είχε βοηθήσει. Στις ηλικίες που αναφέρεις μπαίνουν τα όρια και αυτό το βιβλίο με βοήθησε πολύ να έχω αποφασιστικότητα στο πώς θα τα βάζω. Γενικά πάντως, με έχουν βοηθήσει τα βιβλία που μου διαμόρφωσαν μια νοοτροπία, όχι εκείνα που μου έδωσαν έτοιμες συνταγές (στα ξεσπάσματα θυμού κανε αυτά, πες αυτά, αντίδρασε έτσι κλπ). Και γενικά όσα υπόσχονται τη μαγική λύση, συνήθως είναι πολύ μπλα μπλα και τελικά τίποτα! Το όλο θέμα είναι να αποκτήσεις τη λογική και τη στάση!

      Reply
      1. drastiria.design.blog 10/02/2020 at 10:57

        Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου! Μάλλον θα πάω για το ” Όταν λέμε όχι”. Θα συμφωνήσω απόλυτα για τις έτοιμες συνταγές.Φιλιά πολλά πολλά!

        Reply
  2. Pingback: 3 χρόνια "Κόκκινη Καμέλια"! - Η Κόκκινη Καμέλια

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.