5 σημαντικά μαθήματα που πήρα σε 5 χρόνια γάμου
Φέτος το Μάιο κλείνουμε 5 χρόνια παντρεμένοι με το Γιώργο! 5 χρόνια πολύ διαφορετικά από όλη την προηγούμενη ζωή μας, αλλά και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους!
Ήμασταν κι οι δυο μικροί όταν ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι, περάσαμε πολλά, μεγαλώσαμε, αποκτήσαμε τις κόρες μας. Ζήσαμε πολλές υπέροχες στιγμές που θέλουμε να θυμόμαστε και πολλές απαίσιες στιγμές που θέλουμε να ξεχάσουμε.
Ο γάμος είναι ένα υπέροχο ταξίδι, όπου μαθαίνεις τον άλλο, αλλά κυρίως μαθαίνεις τον εαυτό σου. Ο άλλος γίνεται ο καθρέφτης σου, βλέπεις τις αρετές σου και τα ελαττώματά σου, ανακαλύπτεις πράγματα που δεν ήξερες ότι έκρυβες μέσα σου! Είναι τόσο περίπλοκο, πραγματικά σαν μια διαδρομή εξερεύνησης.
Όταν δε, αποκτήσεις παιδιά, oh that’s a whole new level. Οι 14 μήνες γάμου που ζήσαμε πριν γεννηθεί η πρώτη μας κόρη, ήταν ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος. Δεν έχω αποφασίσει αν θα γράψω σε κάποια άλλη ανάρτηση για το πώς με άλλαξε η μητρότητα [έγραψα τελικά, διαβάστε την!] (περιέχει πολύ μυστήριο ακόμα για μένα αυτός ο τομέας), αλλά ο γάμος αλλάζει πολύ όταν έρχονται τα παιδιά και -μετά το πρώτο σοκ- δημιουργείται ένα πολύ πιο ουσιαστικό δέσιμο που με ξάφνιασε! Αυτό, όμως, είναι ένα άλλο θέμα. Σήμερα θα αναφερθώ αποκλειστικά στη σχέση των δύο.
Σκέφτηκα στην επέτειο αυτή να συγκεντρώσω τα 5 πιο σημαντικά πράγματα που έμαθα μέσα σε αυτή την πενταετία! Και μάλιστα, κάθε μάθημα έχει 2 κεφάλαια, οπότε το κέρδος είναι διπλό!
Disclaimer: Προφανώς δεν είμαι ειδικός και δεν ισχυρίζομαι ότι τα συμπεράσματά μου ισχύουν καθολικά. Η τοποθέτησή μου βασίζεται στις δικές μου εμπειρίες και εκφράζει αποκλειστικά τις προσωπικές μου απόψεις.
Μάθημα 1ο:
Όταν παντρεύεσαι κάποιον, παντρεύεσαι και τους δικούς του.
Είναι μία από τις φράσεις που συνηθίζω να λέω σε φίλες, όταν μου λένε πως δε συμπαθούν τους γονείς, τα αδέρφια ή τους φίλους του συντρόφου τους: “Τους συμπαθείς! Αλλά δεν το ξέρεις! Για την ακρίβεια, δεν έχει σημασία αν το ξέρεις.”
Με αυτή τη φράση εννοώ το εξής απλό πράγμα: η οικογένεια και οι φίλοι του συντρόφου βρίσκονταν στη ζωή του πριν μπεις εσύ. Είναι σχέσεις που τις είχε, τις έχτιζε και τις έτρεφε πριν δημιουργήσει τη σχέση μαζί σου. Η δική σας σχέση είναι σαφώς η πιο σημαντική, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αφήσει τις άλλες. Όλοι μας κουβαλάμε ένα κομμάτι από την πατρική μας οικογένεια σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, όλοι μας έχουμε σημαδευτεί από φιλίες. Δεν είναι σωστό να απαιτεί κάποιος από το/τη σύζυγο να “διαγράψει” τις οικογενειακές ή φιλικές σχέσεις. Αν δε συμπαθεί ή δεν έχει καλές σχέσεις με το περιβάλλον του άλλου, μπορεί να το συζητήσει και να κρατήσει αποστάσεις, χωρίς όμως να εμποδίζει τον άλλο.
Όταν παντρεύεσαι κάποιον, ΔΕΝ παντρεύεσαι και τους δικούς του.
Από την άλλη πλευρά, η συζυγική σχέση ΕΙΝΑΙ η πιο σημαντική. Αν η μαμά, ο μπαμπάς, τα αδέρφια, οι φίλοι μπουν ηθελημένα ή άθελά τους μέσα στα όριά της, καλό θα είναι απαραίτητο είναι να τους απομακρύνουμε. Η σχέση είναι ανάμεσα σε δύο πρόσωπα και οι αποφάσεις (ίσως μετά από συζητήσεις με τρίτους) πρέπει να λαμβάνονται από αυτά τα δύο πρόσωπα. Γιατί αν μπουν άλλα πρόσωπα στη μέση, είναι εύκολο κάτι να “σπάσει” και δύσκολα ξανακολλάει! Ο καθένας πρέπει να “βάζει στη θέση του” όποιον από την πλευρά του δημιουργεί εντάσεις.
Μάθημα 2ο:
Πολλά προβλήματα προκαλούνται από τρίτους.
Σε συνέχεια της προηγούμενης κουβέντας, έχω διαπιστώσει ότι πολλά προβλήματα στη σχέση δημιουργούνται από τρίτα άτομα. Οι κουβέντες, οι απόψεις και οι παρεμβάσεις από τρίτους, είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που δημιουργεί τσακωμούς και προβλήματα στο ζευγάρι.
Κυρίως όταν οι 2 έχουν αποφασίσει να κάνουν κάτι με ένα συγκεκριμένο τρόπο και το τρίτο άτομο έρχεται ξαφνικά να πει… “Καλά τρελοί είστε; και γιατί δεν το κάνετε έτσι κι έτσι κι έτσι; θα σας πω εγώ πώς να το κάνετε!”
Βεβαίως, αυτή η παρέμβαση κάποιες φορές είναι πιο… μουλωχτή και μπορεί να εκφράζεται ως προσπάθεια να βοηθήσει ο άλλος ειλικρινά, γιατί νοιάζεται. Και πάλι όμως, 9μιση στις 10 φορές θα δημιουργήσει πρόβλημα. Σε αυτό πολλές φορές λέω:
“Καλύτερα να το αποφασίσουμε μόνοι μας και να κάνουμε λάθος, παρά να επέμβει κάποιος άλλος και να κάνουμε το σωστό”.
Πολλά προβλήματα λύνονται από τρίτους.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν το πίστευα αυτό, αλλά είδα πως έχει αποτέλεσμα. Πολλές φορές, με το να απομονώνεις ένα πρόβλημα, να το κρύβεις και να το κρατάς ανάμεσα στους δύο, το γιγαντώνει. Αν το μοιραστείς και το συζητήσεις, τότε μπορεί η λύση να δοθεί πιο εύκολα.
Απαραίτητες προϋποθέσεις σε αυτό είναι δύο. Πρώτον, να έχουν συμφωνήσει και οι 2 σύζυγοι ότι θέλουν να το συζητήσουν με άλλο πρόσωπο και να ζητήσουν τη γνώμη τρίτου. Δεύτερον, αυτό το τρίτο άτομο να είναι κάποιος που αγαπά και τους δύο συζύγους, δε μεροληπτεί και δε δρα με υστεροβουλία ή από προσωπικό όφελος.
Μάθημα 3ο:
Είναι εύκολο να χωρίσεις.
Μια μέρα, ήμουν πολύ θυμωμένη με το Γιώργο (ούτε θυμάμαι για ποιο λόγο) και πήγα να δω τη μαμά μου. Της λέω: “Ρε μαμά, για πες μου εσύ που είσαι παντρεμένη σχεδόν σαράντα χρόνια: είναι εύκολο να χωρίσεις, ε;” Η μαμά μου κούνησε το κεφάλι. “Είναι πανεύκολο. Έρχονται δυσκολίες που σε κάνουν να το σκέφτεσαι πολύ έντονα και να λες ότι σήμερα κιόλας θα το έκανες χωρίς δισταγμό.”
Υπάρχουν στιγμές που αντιμετωπίζεις δυσκολίες και θυμώνεις πολύ… Μπορεί να θυμώνεις τόσο, ώστε να βλέπεις την κατάσταση να έρχεται σε σημείο που πιστεύεις ότι η μόνη λύση είναι να πάψεις να έχεις σχέση με αυτό τον άνθρωπο. Ο χωρισμός τότε φαίνεται η “εύκολη” και μοναδική λύση.
Είναι πολύ δύσκολο να χωρίσεις.
Όταν έχεις χτίσει μία σχέση χρόνων, έχεις επενδύσει σε αυτή, έχεις κάνει παιδιά, είναι δύσκολο να πάρεις την απόφαση να το διαλύσεις αυτό! Μοιάζει με ένα οικοδόμημα που το χτίζεις μέρα με τη μέρα, το διακοσμείς, το ομορφαίνεις, το συντηρείς, το περιποιείσαι, έχεις δεθεί μαζί του, νιώθεις κομμάτι του και με το να χωρίσεις όλο αυτό ξαφνικά καταρρέει. Πιστεύω ότι τα ζευγάρια που το αποφασίζουν, έχουν πραγματικά προσπαθήσει τα πάντα πρωτύτερα.
Μάθημα 4ο:
Είναι υπέροχο να ξυπνάς και να ζεις κάθε μέρα με τον ίδιο άνθρωπο.
Όταν είναι ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες, που αγάπησες, που απέκτησες οικογένεια μαζί του, που περάσατε τόσα μαζί, είναι τόσο ωραίο να κάνετε τα πάντα μαζί! Αγαπάς τα πάντα πάνω του, ακόμα και τον τρόπο που κρατάει το κουτάλι!
Θέλεις καμιά φορά να δείρεις τον άνθρωπο με τον οποίο ξυπνάς και ζεις κάθε μέρα μαζί.
Είναι μερικές μέρες (για τις γυναίκες ίσως είναι μερικές συγκεκριμένες μέρες του μήνα), που θέλεις να του πετάξεις κάτι στο κεφάλι. Σε νευριάζουν τα πάντα πάνω του, ακόμα και ο τρόπος που κρατάει το κουτάλι!
Μάθημα 5ο:
Υπάρχουν γενικές συμβουλές που συνθέτουν τη συνταγή της επιτυχίας.
Πιστεύω ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που περιγράφουν τη σχέση που πηγαίνει καλά, κάποια όρια που δεν πρέπει να καταπατώνται ποτέ. Για παράδειγμα, το να μην προσβάλλει ποτέ ο ένας τον άλλο μπροστά σε άλλους, το να μη θίγει ο ένας αγαπημένα πρόσωπα του άλλου (είναι διαφορετικό να μιλήσεις για το ΤΙ έκανε κάποιος άλλος και διαφορετικό να τον χαρακτηρίσεις κάπως), να υπάρχει διάθεση για συγχώρεση, κατανόηση και εξέλιξη και από τους δύο. Αν τηρούνται αυτά, κατά βάσιν, τα υπόλοιπα ξεπερνιούνται.
Υπάρχουν ζευγάρια που έζησαν/ζουν μια χαρά μαζί χωρίς να ακολουθούν αυτές τις συμβουλές.
Έχουμε φιλικά μας ζευγάρια που καμιά φορά νομίζω ότι -για τα δικά μου μάτια- δεν πληρούν καμία από τις παραπάνω συμβουλές και τα κάνουν όλα “λάθος”. Αλλά το λάθος και το σωστό είναι τόσο υποκειμενικά πράγματα όταν πρόκειται για σχέσεις. Διαφορετικοί άνθρωποι, που θέλουν διαφορετικά πράγματα και είναι ευχαριστημένοι σε διαφορετικές συνθήκες. Κάθε ζευγάρι έχει τους δικούς του κώδικες επικοινωνίας, τις δικές του συμφωνίες και συμβάσεις, που κανείς δεν ξέρει και δε χρειάζεται να μάθει.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω…
Τελικό μάθημα: Ισορροπία. Υπάρχουν καλοί και κακοί συγγενείς, καλοί και κακοί φίλοι, καλές και κακές στιγμές, ωραίες και δύσκολες μέρες. Το ότι μια περίοδος είναι δύσκολη ή εύκολη δε σημαίνει πως θα είναι έτσι για πάντα. Υπάρχουν περίοδοι που όλα δείχνουν υπέροχα, βλέπεις τον άλλο σαν το φως της ζωής σου και απολαμβάνεις τα πάντα μαζί του. Υπάρχουν άλλες περίοδοι που μπορεί η σχέση να βαδίζει δύσκολα και να αναρωτιέσαι πώς έφτασε ως εδώ και πώς θα προχωρήσει παρακάτω.
Το ζήτημα είναι ένα: Η σχέση να είναι εκεί ακόμα και όταν όλα αυτά αλλάζουν, ακόμα κι όταν περνάει φάσεις και μοιάζει να χάνεται. Αυτό χρειάζεται προσπάθεια και από τους δύο. Και τελικά η ρουτίνα και το δέσιμο που δημιουργείται ανάμεσα στους δύο συζύγους είναι κάτι πολύ δυνατό, πολύ βαθύ και πολύ ωραίο!
Πείτε μου κι εσείς με ποιο από τα δικά μου μαθήματα ταυτίζεστε!
Διαβάστε την ανάρτηση της επόμενης χρονιάς: 6 χρόνια παντρεμένοι: 3 σκέψεις και 3 κανόνες
Μαρία
Αν σας άρεσε το άρθρο, κάντε εγγραφή στο newsletter, για να ενημερώνεστε για νέα άρθρα. Με την εγγραφή σας, θα πάρετε δώρο το e-book “Τα 5 πρώτα πράγματα που πρέπει να ξεφορτωθείς ΣΗΜΕΡΑ“.
Μα τι ωραία και παραστατικά τα είπες Μαρία. Είναι όλα αληθινά! Είμαι σίγουρη ότι κάθε πενταετία θα προσθέτεις και άλλα, περισσότερα… Να ζήσετε!
Το εύχομαι!! Ευχαριστούμε πολύ, Ελένη!
Υπέροχο, 100% αληθινό άρθρο! Το λάτρεψα! Να ζήσετε!!!!!
Ω χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, Τερέζα! Ευχαριστούμε πολύ!
Αυτό που γράφεις στον επίλογο: Ισορροπία. Εκεί είναι το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου και μίας ευτυχισμένης, δεμένης οικογένειας!
Μετά από ένα περιπετειώδες διαζύγιο κι έναν δεύτερο γάμο, μπορώ να το επιβεβαιώσω κι εγώ! 😉
Πολύ μου άρεσε το κείμενό σου, όπως πολύ μου αρέσει γενικότερα το blog σου και η θεματολογία του. Να ζήσετε σας εύχομαι για την επέτειο σας, και καλή, δημιουργική συνέχεια σε ό,τι κάνετε!
Σε ευχαριστώ πολύ, Λία, και χαίρομαι που από το σχόλιό σου ανακάλυψα και το δικό σου γεμάτο σκέψεις blog! Θα τα λέμε!!
Η ζωή δηλαδή ως παντρεμένο ζευγάρι είναι μια συνεχής ισορροπία αντιφάσεων, και αυτή την ισορροπία τη βρίσκει το ίδιο το ζευγάρι. Πολύ ωραίο κείμενο Μαρία! Να ζήσετε!
Ακριβώς έτσι! Ισορροπία δική σου! Σε ευχαριστώ πολύ Άλκηστη! Με το καλό και ο δικός σας γάμος!
Pingback: 6 χρόνια παντρεμένοι: 3 σκέψεις και 3 κανόνες - Η Κόκκινη Καμέλια
Pingback: 10 χρόνια γάμου - Η Κόκκινη Καμέλια