Μινιμαλισμός

Less is more, που λένε και στο χωριό μου!

Το μυστικό είναι στην απλότητα, υποστηρίζει το μότο του blog μου, και δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο μινιμαλισμό!

Ο μινιμαλισμός είναι μια γνωστή έννοια, που ξεκίνησε από την τέχνη. Πρόκειται για μία τάση που έχει επεκταθεί και σε άλλους τομείς και έχει κερδίσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού τον τελευταίο καιρό. Λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής της υπερκατανάλωσης και της σπατάλης, ο μινιμαλισμός κερδίζει έδαφος προτείνοντας την επιστροφή στα βασικά.

Αν και εφαρμόζεται με διαφορετικό τρόπο στην καθημερινότητα του καθένα, γενικά είναι μια νοοτροπία που παροτρύνει να ξεφορτωθεί κανείς τα άχρηστα και περιττά πράγματα της ζωής του, ώστε να έχει χώρο και χρόνο για όσα έχουν πραγματική αξία. Ο βασικός στόχος είναι να μειώσουμε τα υλικά αγαθά που η καταναλωτική κοινωνία μάς επιβάλλει, αλλά ταυτόχρονα το να αφήσουμε χώρο, χρόνο και χρήματα για τους ανθρώπους και τις εμπειρίες της ζωής που θα θυμόμαστε και θα χαιρόμαστε.

Διαβάστε επίσης: Πώς ορίζω την απλότητα στη ζωή μου

Ακούγεται απλό; Δεν είναι. Ποιος μπορεί να καυχηθεί εύκολα ότι έχει στην κατοχή του μόνο όσα πράγματα πραγματικά χρειάζεται και χρησιμοποιεί; Ότι δίνει αξία σε όσα πραγματικά αξίζουν;

Κάτι έχουμε κρατημένο “μήπως χρειαστεί”.

Κάτι άλλο κρατήσαμε γιατί “είναι δώρο, πώς να το πετάξω;”

Κάτι ακόμα κρατάμε γιατί “τόσα λεφτά έδωσα για να το πάρω, κι ας μην το χρησιμοποίησα τελικά!”

Και πολλοί άλλοι λόγοι συντρέχουν στο να μη μας φτάνει ο χώρος στο σπίτι, να μη μας φτάνουν τα λεφτά και κυρίως να μη μας φτάνει ο χρόνος, γιατί καθαρίζουμε, τακτοποιούμε και οργανώνουμε, αλλά και πάλι δεν είμαστε ευχαριστημένοι με το σπίτι μας.

Υπάρχουν ψυχικές διαταραχές που μπορεί να οδηγήσουν στο να στοιβάζουμε πράγματα, ενώ σύμφωνα με άρθρο του Psychology Today, το “hoarding” δηλαδή το να μαζεύουμε άχρηστα πράγματα, μπορεί να σχετίζεται με κατάθλιψη.

Πώς ξεκίνησε ο μινιμαλισμός για μένα

Κατάλαβα ότι τραβάω προς το μονοπάτι του “να μην έχω άχρηστα πράγματα στο σπίτι” (έτσι περιφραστικά το ονόμαζα τότε) όταν παντρεύτηκα. Ως γνήσια ελληνίδα μάνα η μαμά μου και ως γνήσια γιαγιά που σιγοντάρει το πράγμα η γιαγιά μου, μου έδωσαν τα “προικιά” που μου αναλογούσαν. Εγώ όμως τα έβρισκα άχρηστα και περιττά.

– Αυτή είναι κουβέρτα “του λούσου”.
– Τι θα πει “του λούσου” ρε μαμά;
– Θα πει ότι δε σκεπάζεσαι μ’ αυτή, τη στρώνεις στο κρεβάτι για να είναι ωραίο.
– Δεν έχω σκοπό να στρώνω και να ξεστρώνω άλλο πράγμα στο κρεβάτι κάθε πρωί. Το πάπλωμα που θα χρησιμοποιούμε θα στρώνω και τέλος.
– Δεν πειράζει, πάρ’ την και άσ’ την στο ντουλάπι.

Μια παρόμοια τέτοια κουβέντα γινόταν για τα μισά πράγματα που ήθελε να μου δώσει η μαμά μου. Τέλος πάντων, στην αρχή τα πήρα. Κι όταν είδα ότι απλώς τρώνε χώρο και σκόνη στο ντουλάπι, της τα γύρισα πίσω.

“Γιατί να μην τα δώσουμε σε κάποιον που θα τα χρησιμοποιήσει;” Αυτή η σκέψη τριγυρνούσε στο μυαλό μου συνεχώς. Έβρισκα πράγματα στα ντουλάπια μου που δεν τα είχα χρησιμοποιήσει ΠΟΤΕ και τα οποία θα ήταν χρήσιμα σε κάποιον άλλο.

Ο καιρός περνούσε, πράγματα έρχονταν και έφευγαν από το σπίτι μου και την τελευταία χρονιά ανακάλυψα πολλές πηγές που με “μύησαν” πιο γνήσια στο μινιμαλισμό. Έτσι ξεκίνησα αυτή την πορεία. Είμαι σαφέστατα ακόμα στην αρχή (στην πολύ αρχή!) και η επιδίωξή μου έχει μια δυσκολία λιγάκι μεγαλύτερη, διότι έχω σύζυγο και δυο πιτσιρίκια. Αλλά ξεκινώντας από ό,τι χρησιμοποιώ αποκλειστικά εγώ, έχω κάνει κάποια πρόοδο. Κάθε φορά που ξεφορτώνομαι κάτι, νιώθω και πιο ανάλαφρη.

Πηγές

Πολύ καλή πηγή πληροφοριών είναι η ιστοσελίδα www.becomingminimalist.com και το facebook group “Our minimalist lifestyle”. Υπάρχει φυσικά τεράστια ποικιλία βίντεο με ιδέες στο Youtube -και από κει σας προτείνω να ξεκινήσετε αρχικά.

Εξαιρετικό βοήθημα υπήρξε και το best seller σε όλο τον κόσμο “Σπίτι σε τάξη, ζωή σε τάξη” της Γιαπωνέζας Marie Kondo (ο αγγλικός τίτλος είναι The life changing magic of tidying up), το οποίο ανακάλυψα μέσω ενός βίντεο του Youtube. Το περιέγραψα και σημείωσα τις απόψεις μου σε αυτή την κριτική.

Μινιμαλισμός: Ποια είναι η άποψή σας για το ότι στοιβάζουμε πράγματα που δε χρειαζόμαστε; Έχετε προσπαθήσει να κάνετε κάποια σοβαρή “εκκαθάριση”;

Μαρία

12 Comments

  1. Δάφνη 17/11/2017 at 11:46

    Κάνω συχνά πυκνά εκκαθάριση γιατί δεν μπορώ να συνυπάρχω με ένα σωρό άχρηστα πράγματα! τελευταία βέβαια η μικρή μου που έφτασε τα 3 προσπαθεί να με κάνει να αλλάξω στάση (δεν θέλει να πετάει-αποχωρίζεται τίποτα!)
    αλλά πού θα πάει.. 🙂
    Το μυστικό είναι να κάνεις πολύ συχνά ξεσκαρτάρισμα (τουλ. κάθε 6μηνο) γιατί αν το αφήσεις συσσωρεύονται και δεν το παίρνεις ποτέ απόφαση να ξεκινήσεις!
    Καλή αρχή!

    Reply
    1. Μαρία 17/11/2017 at 14:35

      Πολύ σωστά και τα 2 σημεία που επεσήμανες! Όταν τα πιτσιρίκια αρχίζουν να εμπλέκονται πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την επιθυμία τους και εκεί χρειάζεται πολλή πειθώ! Όσο για τη συχνή εκκαθάριση, το παλεύω κι εγώ τελευταίως. Τα εύκολα σημεία είναι αυτά που βλέπω κάθε μέρα, ενώ κάποια ψηλά ντουλάπια έχουν τη μοίρα να ξεχνιούνται συχνά!

      Reply
  2. Κατερίνα Κωνσταντίνου 21/11/2017 at 19:57

    Πόσο συμφωνώ μαζί σου και πόσο δύσκολο είναι στην πραγματικότητα! Είμαι πολύ προβληματισμένη με την έννοια του “if something Sparks Joy” οπότε κάπου την έχω κ εγώ αυτή την κουβέρτα που αναφέρεις χαχα!

    Reply
    1. Μαρία 21/11/2017 at 20:54

      Δεν έχεις πολύ άδικο, Κατερίνα, πολλοί έχουν δηλώσει σκεπτικισμό απέναντι στο βιβλίο λόγω της ασάφειας του όρου “spark joy”! Για μένα ό,τι έμεινε σε ντουλάπι πάνω από 6 μήνες χωρίς να το ψάξω, δε spark joy, άρα παίρνει εξιτήριο.
      Ειδικά οι κουβέρτες του λούσου, τα σεμεδάκια και τα λοιπά προικιά έφαγαν πολλή σκόνη πριν τα διώξω! Θα μπορούσα να γράψω μια ξεχωριστή ανάρτηση μόνο για τα προικιά τώρα που το σκέφτομαι! Χαχαχα πονεμένη ιστορία!

      Reply
  3. Στέλλα 30/05/2018 at 14:00

    Αυτο με τα προικια το ειχα κ εγω και δεν μου αρεσε καθολου που επρεπει να τα εχω για “καλα” . Και οι κουβερτες του “λουσου” και οι” καλες¨μα και οι “καθημερινες¨ και τα σεντονια τα “καλα”κλπ κλπ κλπ. Αποφασισα να τα κανω ολα καθημερινα και τα χρησιμοποιω οπως ολα τ΄αλλα. Το μονο που προσεχω ειναι μονο το πλυσιμο τους , κατα τ αλλα αποφασισα να τα χαιρομαι αφου τα εχω και τα χαιρονται κ αυτοι που τα εφτιαξαν με κοπο, εστω κ αν μου τι λενε που δεν τα κραταω για ¨καλα¨μπα !! η καθημερινοτητα μου θελω να ειναι ΚΑΛΗ χαχαχα Το ωραιο της υποθεσης ειναι οτι κοιμαμαι και καθημερινευω στα…. “καλα”

    Reply
    1. Μαρία 30/05/2018 at 15:18

      Εξαιρετική βρίσκω την τακτική σου, Στέλλα! Αυτά τα “καλά” που τα χρησιμοποιείς σύνολο 10 φορές πριν πεθάνεις, με στοιχειώνουν! Σε κάποια το έχω κάνει κι εγώ, σε άλλα το δουλεύω ακόμα!

      Reply
  4. Στέλλα 06/07/2018 at 13:19

    Είχα αυτά τα.. ” στοιχειώματα” που λες με κάτι κουβέρτες που “τσιμπάνε” και δεν θα τις χρησιμοποιούσα ποτέ στο κρεββάτι μου , ούτε βέβαια στα παιδιά μου. Οπότε , βρήκα την ευκαιρία να κάνω ευτυχισμένη την γάτα μας και έντυσα με μία απ΄αυτες το παγκάκι της σκάλας . Ε λοιπόν η γάτα έκρυψε τα νύχια της και με λάτρεψε για το δώρο μου. Επίσης είναι ένας ωραιος τρόπος να κάθεσαι στο γκαζόν του κήπου , οπως και για πικ-νικ! Δεν μπορώ να φανταστώ πού αλλού θα μπορούσα να τις χρησιμοποιήσω!!!

    Reply
    1. Μαρία 06/07/2018 at 15:00

      Α εξαιρετική ιδέα, Στέλλα! Ο καλύτερος τρόπος είναι να βρεις κάποιον άλλο τρόπο να τα χρησιμοποιήσεις!

      Reply
  5. Pingback: Πώς ορίζω την απλότητα στη ζωή μου (+πώς το Κορίτσι Μάλαμα) - Η Κόκκινη Καμέλια

  6. Pingback: Τι μας εμποδίζει να ξεφορτωθούμε πράγματα που δε χρησιμοποιούμε; - Η Κόκκινη Καμέλια

  7. Pingback: Καθαρή και τακτοποιημένη κουζίνα: οι τεχνικές μου - Η Κόκκινη Καμέλια

  8. Pingback: Τα πρώτα βήματα στον μινιμαλισμό (μην πετάς απλώς) - Η Κόκκινη Καμέλια

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.