“Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς”της Μ.Λ. Στέντμαν είναι ένα πολύ επιτυχημένο βιβλίο, που κέρδισε διεθνή βραβεία και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη.
Τη δεκαετία του 1920, ο Τομ και η Ίζαμπελ είναι ένα πολύ αγαπημένο νεαρό παντρεμένο ζευγάρι, οι μοναδικοί κάτοικοι ενός μικρού νησιού νοτιοδυτικά των ακτών της Αυστραλίας. Ο Τομ είναι ο φύλακας του φάρου του νησιού και υπεύθυνος για τη λειτουργία του. Το μόνο σύννεφο στην υπέροχη σχέση τους είναι η επιθυμία για ένα παιδί, το οποίο δεν καταφέρνουν να αποκτήσουν. Μια μέρα, η θάλασσα ξεβράζει στο νησάκι μια βάρκα με ένα νεκρό άντρα και ένα μωρό που κλαίει γοερά. Το ζευγάρι παίρνει την παράτολμη απόφαση να κρατήσει το μωρό και τα πράγματα από τότε εξελίσσονται με τρόπο που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει…!
Όταν διάβασα την περίληψη αυτού του βιβλίου, αποφάσισα ότι πρέπει να το διαβάσω. Είμαι γενικά ευαίσθητη με τα θέματα των παιδιών, αλλά από τότε που απέκτησα τις κόρες μου, έγινα ακόμα πιο ευαίσθητη με ό,τι αφορά στη μητρότητα! Ήμουν σίγουρη πως θα με άγγιζε και με ικανοποίηση είδα πως δεν έπεσα έξω!
Ξεκινώντας από το εξώφυλλο, μου άρεσε πολύ και το βρήκα ατμοσφαιρικό, τόσο το αρχικό, όσο και εκείνο με την αφίσα της ταινίας.
Όσο περνούσαν οι σελίδες, τους αγαπούσα αυτούς τους δύο ήρωες! Η συγγραφέας δείχνει τόσο όμορφα τη σχέση τους, το πόσο αγαπημένοι και ερωτευμένοι είναι. Βλέπουμε καθαρά το πόσο έχουν επηρεάσει τον Τομ οι εμπειρίες του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου πολέμησε, και πόσο επιδρούν στον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και το θάνατο. Όσο για την Ίζαμπελ, εκείνη θέλει απελπισμένα να γίνει μάνα…
Οι περιγραφές της φύσης στο νησί πραγματικά σε μεταφέρουν εκεί. Νιώθεις την υγρασία της θάλασσας, τον αέρα που φυσάει δυνατά στα ανοιχτά, βλέπεις και μαθαίνεις το μηχανισμό λειτουργίας του φάρου με τα κάτοπτρα.
Η μητρότητα, η πατρότητα, οι δεσμοί της αγάπης, η έννοια της οικογένειας, αλλά και της ειλικρίνειας, της εμπιστοσύνης στο ζευγάρι, της υποχωρητικότητας, όλα αυτά είναι θέματα που θίγονται στο βιβλίο. Θέτει ηθικά διλήμματα και δείχνει το πώς η ζωή ωθεί καλόκαρδους ανθρώπους να πάρουν αποφάσεις που μπορεί να είναι μοιραίες και να βλάψουν άλλους!
Κατά την άποψή μου, δεν είναι ένα “γυναικείο” βιβλίο, όπως διάβασα κάπου, (εξάλλου, η βασική οπτική γωνία της αφήγησης αφορά τον πατέρα), ούτε ένα βιβλίο που απευθύνεται μόνο σε γονείς.
Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, αν είσαι γονέας, αυτό το βιβλίο σε κάνει κομμάτια.
Αυτή ακριβώς η λέξη μπορεί να περιγράψει το πώς αισθάνθηκα όταν το τελείωσα. Ένιωσα ότι με έκανε κομμάτια και με “ξανακόλλησε” ως ένα διαφορετικό άνθρωπο, μια διαφορετική μαμά. Αυτή είναι και η προσδοκία που έχω από ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο: να είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος μετά την ανάγνωσή του.
Ένας ακόμη προβληματισμός μού προστέθηκε: Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η επιθυμία μιας γυναίκας να αποκτήσει παιδί…; Και πού βρίσκεται η σχέση του ζευγαριού μέσα σε όλο αυτό…;
Όπως ίσως ήδη καταλάβατε, πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, με πολύ πρωτότυπο θέμα, ωραίες περιγραφές της φύσης και βαθιά ψυχογραφία, με δυνατά νοήματα και έντονα συναισθήματα.
Με χτύπησε στην καρδιά και με πόνεσε τόσο, που πραγματικά εύχομαι να μη βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα… Κέρδισε, όμως, με άνεση τη βαθμολογία των 5 αστέρων στο Goodreads (που πολύ δύσκολα δίνω) και μια θέση στα αγαπημένα μου βιβλία και σε αυτά που προτείνω ανεπιφύλακτα!
Δεν έχω δει την ταινία και διστάζω να τη δω, γιατί φοβάμαι ότι, αν το κλίμα της δεν είναι εφάμιλλο των υπέροχων περιγραφών της θάλασσας και του φάρου που βρήκα μέσα στο βιβλίο, θα απογοητευτώ!
Το βιβλίο “Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς” είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέα και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Το έχετε διαβάσει; Αν ναι, σας άρεσε; Αν όχι, σκέφτεστε να το κάνετε;
Μαρία
Πολύ συγκινητικό και πολύ αληθινό βιβλίο. Όπως λες, σε κάνει κομμάτια, και στο τέλος σου αφήνει ένα γλυκόπικρο κενό. Δε θα ήθελα να είμαι στη θέση της, πραγματικά.. και η ταινία πολύ καλή!
Άλκηστη
Δε θα ήθελα να είμαι στη θέση της με τίποτα! Την ταινία δεν την είδα και δε νομίζω να τη δω! Αλλά πραγματικά το συναίσθημα που σου αφήνει στο τέλος είναι πολύ παράξενο!